ยามตกฟากก็คือเวลาเกิด สมัยก่อนไม่ได้มีนาฬิกาดูเป๊ะๆเหมือนสมัยนี้ คนโบราณที่เป็นผู้รู้หรือปราชญ์พื้นบานอาศัยดูหรือสังเกตุยามตกฟาก คือกลางวันมี ๘ ยาม กลางคืนมี ๘ ยามครับ
ยามวันจันทร์กลางวัน
ยาม ๑ ยาม ๑ ( ๐๖.๐๐ - ๐๗.๓๐ น.)
ยามจันเทาแต่เช้าขอกล่าวสาร เมื่อเจ้าโคตระกุมารชาญไชยศรี คลอดจากครรภ์ทุรพลคนกาลี ต้องวิถีเดียวดายไร้พงษ์พันธ์ ใครคลอดมายามจันทร์นั้นยามเช้า เศร้าโศกชีวาแทบอาสัญ ต้องพลัดหรากจากญาติอนาถครัน มิฉะนั้นต้องกำพร้าบิดาตน ทั้งทรัพย์สินสมบัติก็ขัดข้อง พึ่งพี่น้องหญิงชายไม่เป็นผล
ยาม ๒ ( ๐๗.๓๐ - ๐๙.๐๐ น.)
ยามเสารีชนนีพาลูกตน ไปทิ้งพ้นถิ่นฐานบ้านชะนา ใครเกิดมายามเสาร์มีแต่โศก
ยากวิโยคไร้ทรัพย์อัปยศฐา ต้องพลัดพรากจากญาติคลาดคลา เวทนาหลายอย่างต่างๆกัน
ยาม ๓ ( ๐๙.๐๐ - ๑๐.๓๐ น.)
ในยามมหิทเศรษฐีผู้มีทรัพย์ ไปรับพากุมารเหมือนหลานขวัญ มากล่อมเกลี้ยงเลี้ยงไว้สบายครัน ใครตกฟากยามนั้นขยันจริง ถึงมิตรชนนีไม่มีทรัพย์ มีผู้รับเลี้ยงไว้ทั้งชายหญิง
อุปถัมป์ค่ำเช้าเฝ้าพักพิง ครบทุกสิ่งโภคีมีบริบูรณ์
ยาม ๔ ( ๑๐.๓๐ - ๑๒.๐๐ )
ยามภุมมะเศรษฐีมีใจคิด ล้างชีวิตผู้ยกให้ตกศูนย์ ใครเกิดมายามนี้มีหมองมูล มักอาดูรผู้ใหญ่ให้โทษทัณฑ์
ยาม ๕ ( ๑๒.๐๐ - ๑๓.๓๐ )
สุริยะว่าไว้บ่ายโมงครึ่ง เศรษฐีจึงหล่อหลอนคิดผ่อนผัน คิดจะให้มิตรสหายของตัวนั้น
ล้างชีวันโมมกให้ตกตาย ใครเกิดมาวันจันทร์ยามอาทิตย์ พวกญาติมิตรมักทำให้ระส่ำระสาย จะหลวงหลอกปลอกปล้นจนสิ้นตาย
ยาม ๖ ( ๑๓.๓๐ - ๑๕.๐๐ )
พอตะวันบ่ายยามศุกร์ทุกข์หาไม่ เขาหลอกให้ไปตายกลายเป็นผี มีผู้รับทุกข์แทนตนเสียแล้วซ๊ ใครจากครรภ์ในวันจันทร์ยามนี้ เป็นผู้มีวาสนาหาไหนทัน ใครคิดมองปองหมายทำร้ายทรัพย์ มีผู้รับเสียแทนเป็นแม่นมั่น
ยาม ๗ ( ๑๕.๐๐ - ๑๖.๓๐ )
ยามพุทธเศรษฐีที่สำคัญ สิ้นชีวิันเพราะไม่สมอารมย์คิด ใครกำเนิดเกิดกายามายามนี้ จะอัปรีย์ย่อยยับรับแต่ผิด สิ้นทรัพย์เหมือนอยู่นอนในเพลิงพิษ
ยาม ๘ ( ๑๖.๓๐ -๑๘.๐๐ )
เวลาติดยามจันทร์ตะวันลับ เจ้าโฆษกกุมารกลับฐานถิ่น สมถวิลเหมือนหมายได้สินสรรพ ใครเกิดมายามจันทร์ตะวันลับ จะได้รับมรดกตกรางวัล ทั้งภรรยาที่รูปสวยรวยทรัพย์ มีผู้นับถือเนตรทั่วเขตุขันท์ คำทำนายอธิบายจบวันจันทร์
ยามวันจันทร์กลางคืน
ยาม ๑ (๑๘.๐๐ - ๑๙.๓๐ )
ว้นจันทร์ติดยามค่ำย่ำแสงสี เมื่อนางนารถนักธรรมจัทร์เทวี คลอดเตมีย์โอรสปรากฏนาม ใครจากท้องต้องนามตามเตมีย์ จะเป็นที่ยำเยงคนเกรงขาม ตระกูลใหญ่ไพศาลสถานคาม ล่ำลือนามจนชราชนะภัย
ยาม ๒ (๑๙. ๓๐ - ๒๑.๐๐ )
ยามศุโกรพระเตมีย์มีสวาท แสนฉลาดปรีชาจะหาไหน บำเพ็ญเป็นโสดาด้วยกล้าใจ ใครคลอดยามนี้ว่าดีหนัก ปรีชาเชาว์หน่อเนื้อเชื้อบัณทิต สามทิตแต่มแต้งล้วนแหลมหลัก จะประกอบทั้งตระกูลสมบูรณ์นัก เป็นที่พักพึ่งพาประชากร
ยาม ๓ (๒๑.๐๐ - ๒๒. ๓๐ )
ยามภุมโมภุมมีเตมีย์ราช ทำอาพาธใบ้คลั่งไม่ฟังสอน ยามนี้ใครตกฟากจากอุทร จะอาวรณ์เป็นใบ้ทั้งชายหญิง ถ้าไม่ใบ้ก็จะใคร่ข้างมึนเชื่อม สติเหลื่อมหลงใหลไปทุกสิ่ง จะพูดจาช้านักชักหนักจริง มีแต่สิ่งวิปริตผิดมนุษย์
ยาม ๔ (๒๒.๓๐ - ๒๔.๐๐ )
ยามเสาโรคุณพ่อล่อเตมีย์ ของชั่วดีหลายหลากมากที่สุด ใครเกิดมายามนี้มัักพิรุธ ลำบากสุดเลี้ยงกายต้องไร้ทรัพย์
ทำการงานสารพัดมักขัดข้อง พึ่งพี่น้องก็ไม่ได้ให้มีอุปสรรค
ยาม ๕ ( ๐๐.๐๐ - ๐๑.๓๐ )
ยามพุทธาพระบิดาเห็นอาภัพ จึงบังคับเสนีย์ให้คลี่คลาย ไปขุดหลุมไว้เพื่อหวังจะฝังบุตร ยามนี้อัปลักษณ์สุดร้ายนักแสนหนักหนา มนุษย์คนใดได้กำเนิดเกิดกายมา
มีคนคิดริษยาอยู่ทั่วหน้าไป
ยาม ๖ ( ๐๑.๓๐ - ๐๓.๐๐)
ยามระวีสารถีขับราชรถ พระทรงยศรีบออกนอกกรุงใหญ่ พระเตมีย์มีอิทธิฤทธิ์ไกร
โยกรถชัยกวัดแกว่งแวงไปมา ใครเกิดมาทันวันจันทร์ยามอาทิตย์ จะเรืองฤทธิ์ปรากฏทั้งยศฐา
ปราศจากโรคภัยในกายา จะโสภาผิวพรรณจนวันตาย
ยาม ๗ ( ๐๓.๐๐ - ๐๔. ๓๐ )
ยามชีโวพระรูปโอเตมีย์นั้น ได้เทศน์ธรรม์โปรดบิดาวงศาหลาย ใครตกฟากยามนี้มีสบาย อันตรายโรคาไม่มาเบียน จะมีจิตสุตจริตเป็นนิจจะสิน ลาภไหลรินมาทุกทิศสถิตย์เสถีร
ยาม ๘ ( ๐๔.๓๐ - ๐๖.๐๐ )
ยามสุรีย์รุ่งสว่างอย่างวิเชียร กัสบเพียรพระเตมีย์สู่พิมาน ใครเกิดทันยามจันทร์เมื่อใกล้รุ่ง สมมาตรมุ่งยศศักดิ์เป็นหลักฐาน ทั้งโรคภัยนานาไม่มาพาล จบตำนานครึกครื้นคืนวันจันทร์
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น