แปดยามคำกลอน นี้เอามาจากหนังสือดูหมอแถวบ้าน(วัดสน อ. ระโนด จ.สงขลา ) นานแล้ว ลองค้นหาตามเวปไซด์แล้วไม่เห็นมี เลยต้องลงทุนพิมม์เองเพราะไม่รู้จะจ้างใครเพราะจดมาคงไม่มีใครอ่านออก เผื่อเพื่อนๆมาอ่านพบเข้าอาจถูกใจก็อปปี้เก็บไว้จะได้เหลือไว้ให้เด็กรุ่นหลังได้อ่านเล่นต่อไป
ยามวันพฤหัสบ่ดีกลางวัน
ยาม ๑ ( ๐๖.๐๐ - ๐๗.๓๐ น.)
หัสยามเช้าท้าวกุสราช จุตฺคลาสจากสถานวิมานใหญ่ เกิดในครรภ์นางกษัตริย์สันทัดใจ
พ้นโพนภัยสารพันอันตราย ใครจากท้องต้องตามทันยามพระ จะหลีกละโภยภัยเสียไกลหลาย บริบูรณ์พูลสุขสนุกสบาย มีมากมายเงินทองล้วนของดี
พ้นโพนภัยสารพันอันตราย ใครจากท้องต้องตามทันยามพระ จะหลีกละโภยภัยเสียไกลหลาย บริบูรณ์พูลสุขสนุกสบาย มีมากมายเงินทองล้วนของดี
ยาม ๒ ( ๐๗.๓๐ - ๐๙.๐๐ น.)
ยามภูมมะพระกุสราชท้าว ได้เป็นเจ้าจักรพรรดิ์จำรัสศรี ใครเกิดทันยามนั้นขยันดี ได้เป็นใหญ่ในที่ตระกูลวงศ์ จะลือชาปรากฏทศทิศ มีญาติมิตรนำลาภสุภาพส่ง
ยาม ๓ ( ๐๙.๐๐ - ๑๐.๓๐ น.)
สุริยนางเมืองผู้โฉมยงค์ พาพระองค์กุสราชคลาดคลา ไปร่วมห้องครอบครองกับสามี ใครเกิดทันยามนี้ดีหนักหนา แต่จะพลัดพรากจากญาติกา มีภรรยาไกลบ้านสถานตน
ยาม ๔ ( ๑๐.๓๐ - ๑๒.๐๐ )
ยามศุกระเมื่อพระมเหสี จากสามีหนีไปในไพรสนท์ ใครเกิดทันยามศุกร์ต้องทุกข์ทน มักตั้งตนหลายคราวจนร้าวราญ
ยาม ๕ ( ๐๐.๐๐ - ๐๑.๓๐ )
ยามพุทธะเมื่อท้าวกุสราช ตามนุชนารถรีบไปในไพรสันท์ มากระทั่งถึงริมฝั่งชลาธาร
ได้รำคาญขัดข้องไม่คล่องกาย ใครตกฟากจากท้องต้องยามนี้ จะอัปปรีย์ชอกช้ำระส่ำระสาย ต้องอาภัพอัประภาคลำบากกาย แล้วซ้ำร้ายที่พักเหมือนหลักลอย
ได้รำคาญขัดข้องไม่คล่องกาย ใครตกฟากจากท้องต้องยามนี้ จะอัปปรีย์ชอกช้ำระส่ำระสาย ต้องอาภัพอัประภาคลำบากกาย แล้วซ้ำร้ายที่พักเหมือนหลักลอย
ยาม ๖ ( ๑๓.๓๐ - ๑๕.๐๐ )
ยามจันเทาท้าวตามยามเทวศ ชลเนตรหยดเหยาะลงเผาะผอย มาถึงฝั่งคงคานั่งถ้าคอย ตาชม้อยดูจบไม่พบพาน ใครเกิดมายามจันทร์วันพฤหัส จะพรากพลัดจากญาติวงศ์น่าสงสาร อยู่ที่ไหนไม่ใคร่จะได้นาน ทำการงานค้างคาทั่วหน้ากัน
ยาม ๗ ( ๑๕.๐๐ - ๑๖.๓๐ )
ยามเสารีเมื่อจักรีไปตีทัพ ข้าศึกยับแตกทัพป่นทนไม่ไหว ใครจากท้องยามนี้ดีเหลือใจ ศัตรูภัยแพ้ยับอัปรา ปัจจามิตรคิดร้ายต้องหน่ายหนี แล้วกลับดีอ่อนน้อมยอมเข้าหา
ยาม ๘ ( ๑๖.๓๐ -๑๘.๐๐ )
วันพฤหัสยามค่ำย่ำเวลา พระราชาถอนทัพกลับนคร ใครตกฟากยามครูอยู่เป็นสุข บรรเทาทุกข์ภิญโญสโมสร ทั้งชื่อเสียงโด่งดังฟังขจร จบสุนทรวันพฤหัสกำจัดภัย
ยามวันพฤหัสบ่ดี กลางคืน
ยาม ๑ (๑๘.๐๐ - ๑๙.๓๐ )
ยามชีโวรัชนูภูวนารถ เรียนศิลปศาสตร์ครบจริงทุกสิ่งสรรพ์ ใครจากท้องชนนีเห็นดีครัน ว่าผู้นั้นเรียนวิชาพอพาตัว จะคบมิตรสหายก็ได้สม ชนนิยมนับถือลือไปทั่ว
ยาม ๒ (๑๙. ๓๐ - ๒๑.๐๐ )
ยามศศิได้มามาหนึ่งตัว พบพุ่มผัวคัพภาสุมามาลย์ ใครเกิดจากครรภ์ยามจันทร์คืนวันหัส ไม่ข้องขัดเป็นสุขสนุกสนาน แม้นจะหาภรรยายุภาพาล ได้แต่งงานกับสตรีที่ร่ำรวย สัตว์สี่ เท้าสองเท้าทั้งข้าวของ ลาภเนืองนองมีมาล้วนสะสวย
ยาม ๓ (๒๑.๐๐ - ๒๒. ๓๐ )
ยามศุโกรอัศวก็มาด้วย พระรูปสวยทวนทัพกลับสู่วัง นาทีนี้ดีเลิศใครเกิดมา คลายทุกข์ปลอดภัยดังใจหวัง หากเที่ยวไกลพาราสัจจยัง คงกลับหลังได้สมอารมย์คิด
ยาม ๔ (๒๒.๓๐ - ๒๔.๐๐ )
ยามภุมโมสัชนูได้คู่ครอง ขึ้นปรางค์ทองร่วมภิรมย์สมสนิท ใครตกฟากยามนี้สมนึกคิด ทั้งญาติมิตรมากมูลพูลโภคา อีกช้างม้าวัวควายทาสชายหญิง ลาภทุกสิ่งสมปองไม่ต้องหา
ยาม ๕ ( ๐๐.๐๐ - ๐๑.๓๐ )
ยามเสาโรสี่ทุ่มกลุ้มอุรา พาชีพาหน่อไทไปเมืองมาร ใครตกฟากจากท้องต้องทุกข์ทัพ ถึงรวยทรัพย์ก็ต้องพรากจากสถาน ไปตั้งตนที่อื่นชื่นสำราญ พลัดวงศ์วานญาติกาอยู่ช้านัก
ยาม ๖ ( ๐๑.๓๐ - ๐๓.๐๐)
ยามพุทโธสัชนูอยู่ศาลา ทั้งอาชาขององค์พระทรงศักดิ์ นายโคบาลเป็นผู้ร้ายได้มาลัก รีบขึ้นชักอาชารีบพาไป ใครตกฟากยามนี้ไม่ดีหลาย มีวัวควายต่างๆสร้างไม่ไหว มักเกิดมีผู้ร้ายลักได้ไป ตามนิสัยโชคร้ายในกายเรา
ยามระวีสัชนูผู้จอมขวัญ ลงกำปั่นลำใหญ่ไปกับเขา มีพายุใหญ่แรงจัดพัดสำเภา กระโดงเสาหักแยกเรือแตกพลัน สัชนูโฉมฉายต้องว่ายน้ำ ใครเกิดยามนี้วิโย๕ต้องโศกศัลย์ มักเสียเรือเมื่อไปทางไกลนั้น แทบชีวันวอดวายเสียหลายที
ยาม ๘ ( ๐๔.๓๐ - ๐๖.๐๐ )
ยามชีโวรุ่งแจ้งสั่งแสงใส พระหน่อไทขึ้นจากนทีศรี พบนางแก้วคัพภาสุมาลี ก็ที่มุ่งมาดปรารถนา ยามรุ่งนี้นาทีผู้ใดได้ จะคล่องคลายแคล้วทุกข์เป็นสุขขา สิ่งของหายได้หลบจะพบมา ไม่เสื่อมซาสิ้นทรัพย์นับอนันต์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น