ยามตกฟากวันเสาร์

หน้าแแรกยามตกฟาก 
 
 

ยามวันเสาร์์
ยาม ๑ ( ๐๖.๐๐ - ๐๗.๓๐ น.)
รุ่งวันเสาร์ยามเช้ากล่าวคดี      เมื่อนางสัมมุขขีไม่มีสอง          มีกำลังดังนางพยาม้าคะนอง    อยู่ถ้ำทองกลางป่าพนาวัน      ผู้ใดเกิดตรงงามกับยามเสาร์ จะเพริศเพรางามสิ้นทุกสิ่งสรรพ์       แต่จะต้องร้างญาติขาดพงศ์พันธ์        ลาภทั้งนั้นหาได้มีในตัว


ยาม ๒ ( ๐๗.๓๐ - ๐๙.๐๐ น.)
ถึงยามครูอสุรีย์มิเศร้าสร้อย       ได้พรานน้อยเนื้อเย็นมาเป็นผัว   ใครตกฟากยามนี้ไม่มีมัว  ดีกับชั่วพอประมาณปนปานกัน


  ยาม ๓ ( ๐๙.๐๐ - ๑๐.๓๐ น.)
ภุมมะยามเช้าเก้าถึงสิบสามสิบ          สัมมุขขิบมีบุตรสุดกระสันต์     เป็นชายโฉมไฉไลประไพพรรณ  เหมือนเทวัญแบ่งภาคจากวิมาน    ใครคลอดลูกยามนี้จะมียศ      จะปรากฏลือสิ้นทั่วถิ่นฐาน  รูปจะสวยรวยทรัพย์ไปนับนาน   ประกอบการเลี้ยงชีวาให้ถาวร


   ยาม ๔ ( ๑๐.๓๐ - ๑๒.๐๐ )
สุริยยะลูกรักของยักษี      คิดจะหนีนางมารชาญสมร    ผู้ใดเกิดยามอาทิตย์ติดข้างร้อน  จะอาวรณ์เวทนาข้างหน้าไป      มีลูกเต้าเล่าก็คงไม่ตรงต่อ         เกิดทะเลาะต่อเถียงเลี้ยงไม่ไหว
 


ยาม ๕ ( ๑๒.๐๐ - ๑๓.๓๐ )
ยามศุกระลูกพาบิดาไทย            หนีแม่ไปจนกระทั่งฝั่งนที     ใครเกิดทันวันเสาร์เช้ายามศุกรี   จะได้ทุกข์อัปยศสลดศรี     ว่ากำพร้ามารดาทั้งตาปี           บิดามีจะต้องพา เที่ยวหากิน


  ยาม ๖ ( ๑๓.๓๐ - ๑๕.๐๐ )
ยามพุทธะนางยักษาตามหาบุตร       ต้องโศกสุดไม่ได้คลายถวิล        มาพบพักรลูกยาชายวาริน   ก็สุดสิ้นแรงเรี่ยวเสียวอุรา     ร้องเรียกลูกผัวรักสักเท่าไหร่      ลูกกับผัวนอกใจไม่ไปหา    ใครตกฟากยามพุทธสุดเวทนา  ไปข้างหน้าอาภัพอัประมาณ    มีลูกเต้าหญิงชายไม่ได้พึ่ง ความทุกข์ถึงมากมายหลายสถาน


  ยาม ๗ ( ๑๕.๐๐ - ๑๖.๓๐ )
ยามจันเทาอสุรีขิณีมาร             สอนกุมารลูกชายให้เรียนมนต์     ใครเกิดกายยามนี้ดีนักหนา   เรียนวิชาได้วิเศษทุกเหตุผล    ทั้งเป็นช่างฝีมือลือกว่าคน   น้ำใจตนมีเมตาประชากกร


 ยาม ๘ ( ๑๖.๓๐ -๑๘.๐๐ )
ยามเสารีสนธยาอาทิตย์ลับ     ชีวิตดับนางมารชาญสมร        ใครเกิดทันยามสิ้นแสง ทินกร       มักตัดรอนอายุมิสู้ดี      หากอยู่ไปในมนุษย์ก็สุดหมาย   มักเจ็บไข้มีโรคเศร้าโศกศรี       กำเนิดยามมนุสสาทั้งธานี    จะร้ายดีมีเสร็จทั้งเจ็ดวัน     ใครบุญมากก็ประเสริฐเกิดยามสุข        กำจัดทุกข์ปรีเปรมเกษมสัต์     ผู้ใดทำกรรมสร้างปางก่อนนั้น        ก็เกิดทันยามร้ายหญิงชายเอย
 

  ยามวันเสาร์ กลางคืน
  ยาม ๑ (๑๘.๐๐ - ๑๙.๓๐ )
วันเสาโรพอค่ำย่ำสุริยฉาน    หนุมานกระบี่ฤทธีหลาย           รับอาสาสมเด็จพระนารายณ์        จะผันผายไปลังกาพยามาร    นาทีนี้หญิงชายผู้ใดคลอด   จะยิงยอดดังชายนายทหาร    กำลังแรงแข็งกล้าวิชาชาญ     รับทำงานแทนเพื่อนเหมือนของตน 


  ยาม ๒ (๑๙. ๓๐ - ๒๑.๐๐ )
ยามพุทโะภาณะโรรีบเหาะหัน     ถึงสวนขวัญลังกาสัตตาผล    ใครเกิดทันยามนี้มิชอบกล    จะซุกซนเซซ่านจากบ้านเมือง     แต่ปรารถนาสิ่งใดได้ทั้งสิ้น      สมถวิลเป็นสุขไปทุกเรื่อง


ยาม ๓ (๒๑.๐๐ - ๒๒. ๓๐ )
ยามระวิขุนกระบี่ฤทธีเรือง      พบมิ่งเมืองนางสีดายามอาดูร      ขุนกระบี่รีบรับไว้ไม่ตายสูญ     คลอดยามนี้มีผู้อนุกูล       จะเพิ่มพูลมหาเหเดโชชัย     แม้เจ็บไข้เกือบทำลายวายชีวิต      มีผู้คิดผันแปรช่วยแก้ไข


ยาม ๔ (๒๒.๓๐ - ๒๔.๐๐ )
ยามชีโวหนุมานอันชาญชัย     เอาแหวนใส่นิ้วถวายให้ยุพิน   แล้วลานางจะไปล้างชีวิตยักษ์     นางนงลักษณ์โศกศัลย์หวั่นถวิล      จะโศกเศร้าโศกาเป็นอาจินต์          ทั้งทรัพย์สินหายากลำบากแรง แต่เก็บไว้ได้มากไม่อยากจ่าย     ข้างต้นร้ายปลายดีมีศักดิ์แสง


ยาม ๕ ( ๐๐.๐๐ - ๐๑.๓๐ )
ยามศศิหนุมานทยานแรง    เข้าสำแดงเดชาหักมาลี      นาทีนี้ดีนักประจักษ์จิต     จะเรืองฤทธิ์ดังพยาราชสีห์    ทำการงานช่างไม้สบายดี     จะมีฝีมือเลิสประเสริฐคน


ยาม ๖ ( ๐๑.๓๐ - ๐๓.๐๐)
ยามศุโกรกระบี่ป่าโภชนาหาร     ทั้งเปรี้ยวหวานพฤษาพลาผล     นาทีนี้ร้ายกับดีพอปนปน    จะเลี้ยงตนพอประมาณการทำกิน


ยาม ๗ ( ๐๓.๐๐ - ๐๔. ๓๐ )
ยามภุมโมสระศักดิ์พวกยักษี     จับกระบี่ได้สมอารมย์ถวิล         ใครคลอดจากครรภ์มาจะราคิน        ชนทั้งสิ้นไม่พอใจเสือกใส่ความ   ตัดโซ่ตรนขื่อคาหลายคราครั้ง    ทรัพย์สินยังเสียหายไปหลายหลาม


ยาม ๘ ( ๐๔.๓๐ - ๐๖.๐๐
ถึงยามเสาร์รุ่งแจ้งส่งแสงงาม      ก็สมความคิดหวังเผาลังกา    คลอดยามนี้มีชื่ออันลือเลื่อง    จะกระเดื่องญาติวงศ์เผ่าพงศา     พวกศัตรูแพ้พับอัปรา     คิดบีทาก็ไม่สมอารมย์ปอง


กลับไป ๘ ยามคำกลอนหน้าแรก




ไม่มีความคิดเห็น: