ยามวันอังคาร

เรื่องยามตกฟาก
ยามตกฟากก็คือเวลาเกิด    สมัยก่อนไม่ได้มีนาฬิกาดูเป๊ะๆเหมือนสมัยนี้   คนโบราณที่เป็นผู้รู้หรือปราชญ์พื้นบานอาศัยดูหรือสังเกตุยามตกฟาก คือกลางวันมี ๘ ยาม กลางคืนมี ๘ ยาม ดูครับ


ยามวันอังคารกลางวัน
ยาม ๑ ( ๐๖.๐๐ - ๐๗.๓๐ น.
วันภุมมะยามเช้ากล่าวขยาย        เจ้าฤาสายเจ้าไกรลาสคีรีศรี        ส่งสารให้นนทกาลอสุรีย์         กลับกายีเป็นควายฟามฟายมา    อยู่ในป่าหิมพานต์สถานรก           อยู่วิตกตนเดียวเปลี่ยวนักหนา     อังคารเช้าใครเล่ากำเนิดมา        จะเอกาเดียวดายไร้พงศ์พันธ์

ยาม ๒ ( ๐๗.๓๐ - ๐๙.๐๐ น.)
สุริยะทรพาแสนสำราญ       ได้บริวารฝูงใหญ่ในไพรสันท์          มีลูกผู้แล้วสังหารผลาญชีวัน  
ใครเกิดทันยามนี้จะมีชัย      แต่ลูกชายเลี้ยงไว้ลำบากนัก           กรรมจะชักให้วิบัติถึงตักษัย

ยาม ๓ ( ๐๙.๐๐ - ๑๐.๓๐ น.)
ยามศุกระนางคุรำล่ำวิสัย           บังเกิดได้ลูกผู้ดูสวยโสภา           แต่ว่ามาเป็นทุกข์ลุกนั่งให้ตั้งตาย   กลัวลูกชายจะชีวาสิ้นสังขาร      ในยามนี้ใครคลอดจากครรภ์มา    ทุกข์จะมาถึงตายแทบวายชนม์   ทำงานกลับถูกกลับหายกลายเป็นผิด      เป็นทุคติติดสารพัดเติมขัดสน

 ยาม ๔  ( ๑๐.๓๐ - ๑๒.๐๐ )
ยามพุทธมารดาพาลูกตน         เที่ยวซุกซนซ่อนไว้ในคีรี           ใครเกิดถูกวันอังคารเมื่อยามพุธ   เป็นสุขสุดปรีด์เปรมเกษมศรี     จะเกียจคร้านทำงานการทั้งปี     แต่ว่ามีผู้ช่วยคอยสนใจให้สบาย

 ยาม ๕ ( ๑๒.๐๐ - ๑๓.๓๐ )
ยามจันเทาทรพีผู้มีฤทธิ์         เที่ยวฟันขวิดล่านเลื่อนสนั่นไหว         ออกวัดรอยตีนทรพาบิดาไทย ทั้งน้ำใจดุดันพันประมาณ       ใครเกิดมายามนี้จะมีเดช           แสนวิเศษจะได้เห็นเป็นทหาร      
อันศัตระทั้งสิ้นในดินดาน       ไม่ต้องพานกายาทั่วตาปี

ยาม ๖ ( ๑๓.๓๐ - ๑๕.๐๐ )
ยามเสารีทรพีพยาบาท       จะพิฆาตจตุรงค์ปลงเป็นผี           ใครตกฟากจากท้องต้องยามนี้  
ม่ได้ดีกับบิดาข้างหน้าไป      เกิดวิวาททุบเตียงเสียงสนั่น       ทะเลาะกันจนไม่รู้ว่าเวลาไหน

ยาม ๗ ( ๑๕.๐๐ - ๑๖.๓๐ )
ถึงยามครูทรพีมีฤทธิ์ไกร       ตกเข้าไปฟันบิดาชีวาวาย            ใครเกิดทันวันอังคารยามพฤหัส
จะกำจัดบิตุรงค์ลงพงพาย     ตำราโหรทายโดนว่ายามร้าย        บิดาตายก่อนตนทุกคนไป

ยาม ๘  ( ๑๖.๓๐ -๑๘.๐๐ )
ยามภุมมะสายัณห์ตะวันตก          ได้มรดกเป็นควายฝูงใหญ่            ใครเกิดมายามนี้ดีเหลือใจ      
มีโภไคยท่านมอบให้ครอบครอง   ทั้งญาติมิตรนำลาภสุขภาพมา      จบตำราวันอังคารสารสยอง

ยามวันอังคารกลางคืน

ยาม ๑     (๑๘.๐๐ - ๑๙.๓๐ )
ยามอังคารยามค่ำพอย่ำหยด      เมื่อพระรถงามพร้อมพ่อจอมขวัญ    จากอุโมงมารดาขึ้นมาพลัน เห็นตะวันสว่างกลางอำพร         ใครจากท้องมารดามายามนี้             ชั่วกับดีเท่ากันพอผันผ่อน

ยาม ๒  (๑๙. ๓๐ - ๒๑.๐๐ )
ยามเสาโรเมื่อพระรถบทจร          มาพักผ่อนยังบ้านโคบาลสหาย      เล่นสะบ้าพนันกันมากมาย       โคบาลพ่ายแพ้พระรถกำหนดหมาย     เกิดยามนี้ดีจริงทั้งหญิงชาย    โหราทายว่าไม่แพ้แก่พนัน

ยาม ๓ (๒๑.๐๐ - ๒๒. ๓๐ )
ยามพุทโธได้ชนะแล้วลากลับ     ได้ข้าวกับปลาจี่มาหลายขัน       มาฝากพระมารดาชนะการพนัน   ใครเกิดทันยามนี้ดีพอพึ่ง           จะมีจิตตากตัญญูทางกุศล         ทั้งลาภผลนานาจะมาถึง

ยาม ๔ (๒๒.๓๐ - ๒๔.๐๐ )
ยามระวิพระราชบิดาคนึง              บัญชาถึงลูกยาให้คลาไคล       สุนทรามารแต่งสารผูกคอม้า     หวังจะฆ่าหน่อกษัตริย์ให้ตักษัย     ใครตกฟากยามนี้มักมีภัย         จะจากไกลถิ่นฐานรำคาญเคือง       ทั้งพลัดวงศ์พงศาต้องอาภัพ       เที่ยวหาทรัพย์เลี้ยงร่างจนตาเหลือง

ยาม ๕ ( ๐๐.๐๐ - ๐๑.๓๐ )
ยามชีโวพระรูปโอได้แค้นเคือง        ไปรู้เรื่องกับฤาษีผู้มีญาน          พระโยคีมีจิตคิดอาลัย        
น้ำพระทัยแสนลาดแปลงราชสาร    ได้พระรถพาไปในเมืองมาร     ได้นงคราญเมรีเป็นภรรยา    
ใครเกิดมายามหัสคิดอาทิตย์           จะมีมิตรไกลบ้านย่านเวหา

ยาม ๖ ( ๐๑.๓๐ - ๐๓.๐๐)
ศศิยามตามกันคิดนั้นมา        มาแก้วพาภูมีหนีนางจร              ยามนี้ร้ายท่านว่าใครตกฟาก           ต้องลำบากร้อนใจฤทัยถอน   จะตั้งตัวหลายทีมิแน่นอน          แต่มีผู้ดับร้อนช่วยผ่อนคลาย

ยาม ๗  ( ๐๓.๐๐ - ๐๔. ๓๐ )
ยามศุโกรร้อยชั่งนางเมรี        ตามสามีทุกข์ทนหมองหม่นหม้าย       มาถึงฝั่งคงคาชีวาวาย    
ตัวต้องตายอยู่ที่ทิมริมวารี     ใครเกิดยามศุกรีราตรีนั้น                     อายุสั้นอัปลักษณ์เสียศักดิ์ศรี   หากอยู่ไปในโลกโศกทวี       ของรัักมีมักพรากจากกาย

                       ยาม ๘ ( ๐๔.๓๐ - ๐๖.๐๐ )
ยามภุมโมสุริโยสว่างแผ้ว      ม้าพาแก้วฟ้าพระรถกำหนดหมาย    ถึงนครไพสาลีที่สบาย    
ใส่บ่าให้พี่น้องสิบสองนาง    ใครคลอดมายามนี้มีแตสุข               กำจัดทุกข์โทษภัยเสียไกลห่าง     ทำการงานแคล่วคล่องถูกต้องทาง        คิดสมสร้างสิ่งใดก็ไพบูลญ์

ไม่มีความคิดเห็น: